Önce günler çiziliyor tek tek. Ardından koskoca bir ay. Devam ediliyor bıkmadan, usanmadan.Çentik çentik üstüne her 30 günde bir de kocaman bir çapraz.
Arkada aylar var artık, çizilmiş aylar, karalanmış, tükenmiş aylar. En önde de hiç çentiklenmemiş, karalanmamış aylar.
İşte bu misal önümüzdeki Ekim.
Henüz çok yeni. Henüz taptaze.
Akşama görün bir de!
Ekim, hayran hayran bakakaldığım bir aydır. Ne yapacağını bilmez tavırlar içinde. Kimi gün sapsarı sımsıcak yazlardan bir resital. Kimi gün kış gününden bile harap!
Ekim, şaşırdığım bir ay kendisine ! Bir gün yemyeşil topraklar, ertesi gün kararmış her yer ve bulutlar.
Ekim, çift kişilikli adeta, sanki ayların içinde İkizler Burcuymuş gibi. Huysuz, geçimsiz ve parlak!
Ne yana baksan, kışa hasret, güneşe özlem.
İlk tüten bacalar, son sıcaklar.
İlk kez uzanan eller gardıropların derinliklerine. Son kez giyilen kısa kollular.
Geç kalmış düğünlerin peşinde, geç kalmış nikahlar. Okulllardan ilk kaçmalar.
Neredeyse bir yaş daha büyümüş saymak kendini, unutuvermek son sevgiliyi.
Ekim, kalp gibi özgür, eller gibi tutsak.
Turuncuları sevmek, koyu sarılardan medet ummak. Akan serin sulardan son kez su içmek. Ağaçların hüznüne ortak, yolların hüznüne sahip çıkmak.
Ayrılıkları dizmek kapının önüne, son kalkan bir dolmuşa el sağlamak.
Ekim, ciğerler gibi özgür, ayaklar gibi tutsak.
Morlardan, pembelerden vaz geçmek. Serpilmiş yeni bir çimeni sevmek. Artık gözükmeyen haşerattan memnun kalmak, yuvalara sığınmak.
Yaşlılığı koymak kapının önüne, gelen alsın deyip bırakıp gitmek.
Çizilmeye başlanan bir 1942 Yılı Ayı Takvimiyle, nice mutlu aylar diliyorum. Bu ayda evlenen nice kaderdaşıma esenlikler temenni ediyorum.
Ne güzel etmişim de 6 Ekim’de evlenmişim! Aslını bilmiyorsunuz, tanıdığım günden 1000 gün sonra evlenmişim!
Comments